Wet Zorg en Dwang (Wzd)
Per 1 januari 2020 is de Wet Zorg en Dwang (Wzd) in werking getreden. Deze wet heeft als doel om de rechten van cliënten in de zorg te waarborgen, met speciale aandacht voor situaties waarin onvrijwillige zorg nodig is. In deze uitgebreide tekst zullen we dieper ingaan op wat de Wzd inhoudt, hoe deze binnen onze organisatie wordt toegepast en welke stappen er worden genomen om ervoor te zorgen dat de rechten en het welzijn van onze cliënten altijd worden gerespecteerd.
Wat houdt de Wzd in?
De Wet Zorg en Dwang is van kracht om ervoor te zorgen dat zorg die een cliënt niet wil of waar de vertegenwoordiger van een wilsonbekwame cliënt niet mee instemt, niet zomaar kan worden opgelegd. Hieronder vallen de volgende situaties:
Zorg waarmee een wilsbekwame cliënt niet instemt
Als een cliënt in staat is om zijn of haar wil te uiten en niet akkoord gaat met specifieke zorg, mag deze zorg niet worden verleend zonder de vrijwillige instemming van de cliënt.
Zorg waarmee de vertegenwoordiger van een wilsonbekwame cliënt niet instemt
In gevallen waarin een cliënt wilsonbekwaam is en een vertegenwoordiger optreedt namens de cliënt, moet ook de vertegenwoordiger instemmen met de zorg. Zonder deze instemming mag de zorg niet worden verleend.
Zorg waarmee de vertegenwoordiger van een wilsonbekwame cliënt instemt, maar waartegen de cliënt zich verzet
Als een vertegenwoordiger namens een wilsonbekwame cliënt instemt met bepaalde zorg, maar de cliënt verzet zich tegen deze zorg, wordt dit beschouwd als onvrijwillige zorg.